Nog steeds...

En toen reden we naar huis

dat hele lange eind...

niet om te klagen hoor, maar sjonge.. wat een eind.

Dat heb ik dan toch mooi misgelopen al die jaren

dat we vroeger niet met vakantie gingen;)

Een volgende keer maar es een haakwerkje meenemen

denk ik zo.

Want in de auto tekenen gaat toch wat bibberend...

We kwamen veilig thuis.

En toen we de volgende morgen fris uitgeslapen uit ons bedje kwamen,

toog jongste direct naar buurvrouw-oma

met zijn en onze zelfgevonden schatten

Want buurvrouw-oma heeft een dremel

en daar kun je leuke dingen mee

en als je dan zelf mag meehelpen,

dan is het helemaal interessant

Wel met veiligheidsbril natuurlijk;)

Heeft ie gelukkig niet voor niks al die dagen in Oostenrijk 

met zo'n zware rugzak vol stenen gesjouwd...

Mijn tekeningen zijn ook af

alleen nog de juiste namen erbij zoeken

De vakantiewas is allemaal klaar,

en de volgende staat alweer te wachten

en de volgende en de volgende....

Typisch is dat trouwens, dat je op vakantie zowat twee weken dezelfde kleren aanhebt

dàààgen met één handdoek doet

maar zodra je thuiskomt.....

Maar we houden het gevoel nog lekker vast,

"bladeren" door de foto's,

 zuchten van wat-was-het-leuk.

En maken plannen voor de komende dagen,

want we hebben nog steeds heerlijk vakantie!!

En jullie allemaal bedankt voor de leuke reacties op mijn vakantiefoto's!

Naar huis....

Nou dag mooi vakantiehuis...

dag berg,

dag prachtig landschap..

dag schitterende natuur

Wij reizen af,

naar huis...

naar de jongens,

de hond, de poezen, het konijn

en buurvrouw-oma

waar de was zal roepen

en de boodschappen moeten gedaan...

We hebben genoten,

oh wat hebben we genoten

het was zo ontzettend onvergetelijk mooi en leuk.

We hebben onze sporen achtergelaten hier in dit mooie land..

Een tas vol herinneringen gaat mee naar huis

Sommige dingen vergeten we echt nooit meer...

maar andere dingen zullen vervagen

zoals dat gaat, weer in de drukte van alledag....

Er zijn herinneringen waar nog aan wordt gewerkt...

en sommige dingen kun je nog even vasthouden...

en thuis opnieuw beleven;)

Dankbaar...

Als meisje droomde ik van vakanties ver weg van de polder.

Al mijn vriendinnetjes vertrokken een voor een,

en ik bleef alleen achter

wachtend tot iedereen weer terug was

zodat ik me niet meer verveelde.

Dacht ik.

Want ik verveelde me natuurlijk niet.

Het was altijd mooi weer

en er was genoeg te doen.

Maar dan wel in en rondom die polder, of aan de waterkant.

En als al die vriendinnetjes dan terug waren van vakantie

hadden ze de grootste verhalen over bergen en meren,

en zeeën en stranden en verre oorden, en dat het er warm was

maar-anders-warm-dan-hier, en ze hadden vreemde woordjes geleerd

in andere talen en bruin dat ze zagen, zo bruin werd ik nooit.

Ook al was ik altijd buiten....

Ik vergeet nooit dat één van mijn vriendinnetjes zei dat haar moeder zo tussen neus

en lippen had opgemerkt

 dat ik dan misschien niet dit jaar, maar het volgende jaar wel mee mocht

naar Zwitserland, naar de bergen.

Ik weet ook nog dat ik me daar lang op verheugde, van sjonge, het zal me toch gebeuren

zou het echt?

Maar het ging over,

en ik bleef licht teleurgesteld achter in de polder die zomer...

Het was natuurlijk lang zo zielig niet

maar het feit dat ik me dit nu nog herinner zegt wel wat

Vind Ik

Hier moet ik steeds aan denken als ik weer iets moois zie hier.

Ik val van de ene erlebnis in de andere

en zeg dan ook regelmatig tegen jongste dat ie moet genieten van Dit

van Hier

van al het Moois en Bijzonders

Ook vanmiddag zat ik weer ademloos te genieten van

dit prachtig mooie meer, helder en blauw,

een steiger, kabbelend water, bergen op de achtergrond

en een kleine kabouter die in zijn onderbroek in het water dook.

En om het af te maken, een lounge terras met kokosparasol en echte

italiaanse cappucino

mmmm.....

zie je toch kind, hoe bijzonder dit is....

Houthakker had gelijk toen hij zei dat je zoiets niet op die manier ervaart als je klein bent.

Dus ergens ben ik wel dankbaar

dat ik niet mee mocht naar Zwitserland in die lange saaie zomer van toen....

Daar boven in de bergen...

We waren al een paar keer naar boven geweest,

en hadden de "hartjes-route" gelopen,

erg leuk, onderweg allemaal leuke dingen te zien

Met bovenop de berg een prachtig kerkje

unieke trouw-locatie,

vorige week was er nog groot feest.

vandaag namen we een kleine zijweg,

naar de kuschelalm

geen idee wat dat zou zijn

Het bleek een mini-parkje

met allemaal romantische bankjes, houten huisjes

bedjes, en een leuke route voor je blote voeten door allerlei materiaal

Overal lagen kussens en rood-wit geblokte dekentjes

het was zo schattig...

Wie verzint nou zoiets denk je dan..

We werden er gewoon een beetje slaperig van

Na deze uitgebreide break liepen we verder de berg op,

speelden en dronken wat,

en wandelden weer terug naar beneden

alwaar we met heel veel geluk 

een heel stel echte bergmarmotten zagen!

Het was weer een heerlijke dag

daar boven in de bergen!