Kijk...
Dat lag nu weken op mijn bureau, zo hier naast de laptop.
Naar me te kijken,
en aan me te roepen.
Dat zat namelijk zo..
Lang geleden, althans zo lijkt het inmiddels,
was ik met dochter in Londen.
In de winkel van Cath Kidston op het Kings Cross St. Pancras station.
Ik vond het om te kwijlen, en al helemaal toen ik hoorde dat er
ergens in Londen nog twee winkels waren van Cath,
met meer-de-re verdiepingen.
Om een lang verhaal kort te maken;
ik kreeg het voor elkaar bij dochter, en we vonden een winkel.
(zoiets van: jij de primark, ik de kidston;)
En man man, wat een snoepje voor het oog was dat.
Zeg maar gerust een grote zak vol.
En nog meer.
Kijk, zelfs de kleedkamer was geweldig leuk.
Ik kwam ogen tekort;alles was oh en aaah.
Alleen... ook oh en aah zo duur natuurlijk.
Ik wilde ook zoveel;
een zwempak van Cath,
een pyama van Cath,
handdoeken, theedoeken en beddengoed van Cath,
schoenen, jurkjes en een badjas van Cath,
schriften, boeken, pannen en een etui van Cath,
onderbroekjes voor mijn toekomstige kleindochters van Cath,
tja.. eigenlijk wilde ik alles
van Cath.
Maar 't was te duur.
Jammerdan.
En dat de übervriendelijke, want daar zijn ze op getraind bij Cath,
Japanse verkoopster vertelde dat ik het ook via intelnet kon bestellen,
want dan kon ik het in eulo's betalen,
ja,
dat hielp ook al niet.
Volgens mij was het dan ook nog duurder geweest, maar dat begreep ze niet helemaal
geloof ik.
Zei ik al dat ik ook behang van Cath wilde?
Maar ja, ik kon het natuurlijk toch niet laten.
Dus ik kocht iets.
Zomaar voor de heb.
Van Cath.
En ik liet het inpakken natuurlijk.
En zo vertrokken we uit Londen
En zat ik thuis wekenlang te staren naar dat mooie lieve pakje van Cath.
En ik zei steeds tegen iedereen die het maar wilde horen
"Hé...
I bought meself a present"
Dat was best leuk, al zeg ik het zelf;)
Op een goede dag, maakte ik het toch maar open.
Want ja, de grap was er nu wel af, en ik had er wel lang genoeg van genoten zo.
Ach kijk, een pakje koekjes van Cath.
Short-Bread-Rounds. Wat geweldig leuk!
Om nu te zeggen, wat waren ze geweldig lekker,
Neu..niet echt.
De koekjes die dochter maakt smaken me beter..
Maar goed, als je maar lol hebt, zei mijn vader vroeger.
En dat hebben we gehad.
Met Cath;)
