Na het spannende avontuur met de mus en de cavia was ik moe maar voldaan
in bed gekropen.
Het wilde dan wel geen winter worden, maar ach.. het was toch wel erg vroeg donker
en heel kort dag.
En ik weet zeker dat ik de wekker zette, dat controleer ik altijd dubbel voor ik mezelf
stevig en diep onder het dekbed stop, maar eerlijk, misschien negeerde ik het alarm,
en draaide me nog eens om. Of was de snooze knop gewoon kapot, ik weet het niet.
Echt niet.
Hoe dan ook
Op een goede morgen werd ik wakker
en dacht zonnestralen door het gordijn te zien ..
Not..
Er stond een Koude Gure Noorden Wind,
die slagregens meebracht en ijzige korrels hagel.
Die de golven woest liet beuken op het strand en de polderluchten dreigend donker kleurde....
Maar vanmorgen...
..piepte ik er al heel vroeg tussenuit
en zag de polder wakker worden onder een helderblauwe lucht.
Een groene specht vloog golvend voor me uit terwijl mijn wielen over het asfalt rolden.
Ik zag de schapen met hun lammetjes aan de polderdijken,
een buizerd werd verjaagd door ongeruste kievietsouders,
twee grote meeuwen pikten aan een dode vis aan de kant van de weg.
Het pad door de duinen was adembenemend mooi;
konijntjes huppelden door het gras en mijn fiets vond de weg naar de zee,
ruisend in de verte.
Met de wind in mijn rug reed ik terug naar huis.
Genoten.
Heerlijk....
Ik ben weer helemaal wakker!
