Posts tonen met het label beweging. Alle posts tonen
Posts tonen met het label beweging. Alle posts tonen

zaterdag 30 april 2016

Weer helemaal wakker...

Na het spannende avontuur met de mus en de cavia was ik moe maar voldaan
in bed gekropen. 
Het wilde dan wel geen winter worden, maar ach.. het was toch wel erg vroeg donker
en heel kort dag.

En ik weet zeker dat ik de wekker zette, dat controleer ik altijd dubbel voor ik mezelf
stevig en diep onder het dekbed stop, maar eerlijk, misschien negeerde ik het alarm,
en draaide me nog eens om. Of was de snooze knop gewoon kapot, ik weet het niet.
Echt niet.


Hoe dan ook
Op een goede morgen werd ik wakker
en dacht zonnestralen door het gordijn te zien ..


Not..

Er stond een Koude Gure Noorden Wind,
die slagregens meebracht en ijzige korrels hagel.
Die de golven woest liet beuken op het strand en de polderluchten dreigend donker kleurde....






Maar vanmorgen...


..piepte ik er al heel vroeg tussenuit
en zag de polder wakker worden onder een helderblauwe lucht.
Een groene specht vloog golvend voor me uit terwijl mijn wielen over het asfalt rolden.
 Ik zag de schapen met hun lammetjes aan de polderdijken,
een buizerd werd verjaagd door ongeruste kievietsouders,
twee grote meeuwen pikten aan een dode vis aan de kant van de weg.
Het pad door de duinen was adembenemend mooi;
konijntjes huppelden door het gras en mijn fiets vond de weg naar de zee,

ruisend in de verte.






Met de wind in mijn rug reed ik terug naar huis.

Genoten. 

Heerlijk....

Ik ben weer helemaal wakker!

zondag 3 augustus 2014

Vakantie update!

Tja, het lag even stil hier bij bezig en blij.
Niets bijzonders hoor, gewoon 
in-vakantiemodus-terwijl-ik-eigenlijk-nog-geen-vakantie-heb

Ohoho..
Ja, zo gaat dat dus. Ongemerkt vliegen er weken voorbij,
weken van wel stof om te bloggen,
maar geen tijd vanwege werken, of zin vanwege mooi weer, 
of gewoon niet in de stemming vanwege al dat leed en verdriet
in de wereld, ons land, en hier in de kamer op de buis.


Maar hier ben ik weer,
en waar was ik gebleven...
Ik gooi mijn telefoon maar even leeg en bekijk alle plaatjes
van de afgelopen weken


Het duivennest.
Tsja wat zal ik er van zeggen.
Ik was zo hoopvol, het plekje in de plataan
leek zo mooi en beschut.
Maar vader duif ging er vandoor met de buurvrouw
waarop moeders het niet meer zag zitten,
en ook het nest verliet.

Tenminste, das mijn versie dan hè,
het kan ook anders zijn gegaan.

Na een paar dagen durfde ik het aan
en klom op de stoel om te zien of er überhaupt wel eieren waren.
Ja hoor, twee dus.
En na inspectie (ik zal de foto's niet plaatsen)
bleek er 1 bevrucht; een piepklein miniduifje in wording.
Jammer hoor, het had zo leuk kunnen zijn.
Daar gaat mijn vertrouwen in de duifheid...



Maar goed, de vakantie brak aan,
het was feest hier.
(altijd de vlag uit op de eerste dag)


(en de laatste dag ook, maar dat terzijde;)


Jongste met een superblije bakkes...
 zijn stuntstep werd bezorgd,
en dat precies op de dag dat hij vakantie kreeg!


Yes..
het zwembad staat er weer!
(denkt hond)


Ik fietste op een mooie morgen,
en wat zijn die er veel de laatste tijd!
een rondje langs de waterkant


Over waterkant gesproken...
Mijn favoriete plekje,
rust en ruimte, want iedereen is naar het echte strand,
zon, een briesje en een boek,
meer heb ik niet nodig.




Natuurlijk is ook hier de loomkoorts toegeslagen.
Jongste wil het meenemen als we op vakantie gaan.
Ik zie het nu al voor me,
al die elastiekjes los op de achterbank;)


Ja hoor,
daar zijn we weer,
zie je wel, ruimte genoeg!


Heel af en toe zijn er de vakantie blues.
Als in:
kweet niet wat ik moet gaan doen,
gaan we nog weg vandaag
ik wil voor de tv
waarom mag ik nou nooit....

Maar als ik dan zeg dat ie best sommetjes mag maken,
is het meestal snel weer over;)


Ja hoor,
je kunt er ook eten!


Stokbroodje mee,
hamburgertje bakken,
zo krijg je zelfs de groten enthousiast!


(ja, oké, een beetje dan,
niet overdrijven hè mam..)


We vierden twee dagen vakantiebijbelfeest,
Keigave dagen heet dat bij ons,
superleuk en jongste mocht zelfs op het podium...



We waren een dagje in Ede,
en gingen naar de heide.
Ha, leuk zo'n foto toch..
gewoon heerlijk niks doen, alleen maar kijken 
en een beetje kletsen.

Oh ja, er was ook nog een vlieger...


Houthakker maakte een echte lounge bank,
en buurvrouw-oma naaide de kussens.
Wat een heerlijk plekje...


Samen fietsten we op een avond naar Ouddorp.
Man wat heerlijk is dat toch,
genieten!

Ons eiland is zo mooi...






Nu nog een paar dagen stevig doorwerken
en dan hebben wij ook vakantie en gaan lekker op pad!


En wat zijn jullie plannen voor de komende week?


zondag 26 mei 2013

Om...


Het ging de laatste tijd weer wat minder met hardlopen.
Moeilijk op gang komen, zere knieën, regen en dat soort dingen...
Zo'n dip heb ik al vaker gehad, en meestal gaat het wel beter na een poosje,
maar deze keer merkte ik geen vooruitgang en begon ik echt te geloven dat ik met hardlopen
gewoon teveel vroeg van m'n knieën-die-dat-niet-willen.


Nu is het zo dat houthakker sinds vorig jaar dus helemaal om is hè.
Hij is Biker geworden.
Ook nog houthakker hoor, wees niet bang;)

Biker met een grote B op zo'n mountainbike met zo'n snel pakkie,
een helm, een bril en snelle Biker-schoenen en klikpedalen.
Helemaal.Om.

Ooit hadden we een stille maar felle concurrentie-strijd op hardloopgebied;
 Liep ik een rondje van 5, dan ging hij een rondje van 7 km.
was ik  de volgende keer trots op 8,5, dan liep hij toch zeker wel 10 of 11.
en gingen we samen, dan liepen we door tot op ons tandvlees, en nooit nooit hadden we spierpijn;)
nu was het ineens gedaan, hij fietste de plaggen uit de dijken, kwam onder de bagger thuis
en liep nogmaar sporadisch.

 En bah, wat was hij enthousiast; wat zat hij dromerig te bladeren in de mtb-magazines
vol fata morgana's van hoge bergen met ienie-mienie fietsertjes erin
terwijl hij zich voor de krant amper tijd gunt,


en wat een verhalen over het rijden met "de club", het nieuwe fietsparcours dat ze maakten,
en na thuiskomst van een rondje fietsen;
"Mooi paadje weer gevonden joh, en helemaal naar de kop van Ouddorp gereden
en terug nog even over de slikken, mooi zeg, zou echt wat voor jou zijn!"

Poeh!
Ik niet.
Fietsen zei ik, dat nooit.
Altijd tegenwind hier op dat eiland
 En dan zeker in zo'n strak pakkie met helm, bril en biker-schoenen?
Nou-mij-niet-gezien...

Tot de fysio eens opmerkte dat fietsen wat minder belasting gaf op de knieën.
En ik een aanbod kreeg om een MTB te lenen voor een ritje.

Ha, toen gebeurde er niks, want ik liep gewoon nog een half jaar door;)

Maar onlangs gebeurde het ineens:
De zon scheen, er lag een vrije dag in 't verschiet en ik zei
Ach Wat, laat ik het es proberen.
Dan weten we tenminste zeker dat het niks voor me is....

En daar gingen we dan samen.
Hij voorop in z'n club-tenue, ik erachter in het geleende-pakkie
met m'n witte-melkflessen-benen
Samen op de fiets de polder in.


En, dat moet ik em nageven; ondanks al mijn smalende opmerkingen
over zijn fietshobby was ie geduldig met me
Heel Geduldig...
Ik kreeg uitleg over de versnellingen, en hoe ik het best kon schakelen.
Niet te snel beginnen, 
af en toe je handen laten rusten, 
 even inhouden en uitrekken.


Er zat al snel een lekker tempo in, en ik herontdekte dat ik snelheid leuk vind;)
We gingen over dijken en door smalle paadjes waar ik het bestaan niet van wist,
hij riep "links"  over zijn schouder, of "slootje" of  "takkie;)"
en ik volgde rap over de weg, en bobberdebobberdebobber door de bospaadjes
met blubber.
En natuurlijk mopperde ik toen we het mtb-pad doorfietsten met s-bochten en
bulten van heb-ik-jouw-daar.
En natuurlijk ging ik onderuit in een laatste gemene haarspeldbocht.
En natuurlijk had ik een zere kont na afloop.
Maar man, wat was dat leuk! En zo gezellig samen.
En wat kom je lekker ver op een fiets, en wat gaat dat lekker hard!



En nu komt het, ik had nooit gedacht dit nog eens te moeten bekennen...
Ik.Ben.Om.

En voor moederdag kocht kreeg ik er ook één.
Zo'n fiets...
en zelfs...zo'n strak pakkie, handschoenen, helm én bril.


En ik fiets door plassen, over dijken en zelfs in de regen mensen.
Zelfs in de regen. Dat zegt wat.

Maar er zijn grenzen...

Ik ga nog niet bij de club
 en ik heb geen Biker-Schoenen;)

donderdag 28 februari 2013

Tsjakka!!

Zoals jullie eerder konden lezen ben ik op een goede 
dag begonnen met anders eten.
Ik kreeg al een Heel Lange Poos steeds meer weerzin
tegen alles wat ik naar binnen werkte.
Misschien heb jij dat ook wel?

Maar hoe meer ik dacht er moet iets gebeuren,
hoe erger mijn hamster- en snaaigedrag werd.
Want je kunt maar beter zorgen dat het echt goed nodig is,
en straks-kan-dat-allemaal-niet-meer..


Inderdaad, dat is jezelf voor de gek houden natuurlijk...;)

Voordat de knop echt omging had ik nog wel mijn bedenkingen;

Die broek had ik gewoon te klein gekocht
en ik sport, dan mag ik toch wel iets extra's?
ach..dat hardlopen gaat gewoon ff minder omdat het winter is
 eten met pakjes en zakjes is toch gewoon snel en makkelijk?
ik draag toch geen bikini in de zomer...
pasta, patat, gebakken aardappeltjes, nou, dat doe ik voor de kids hoor
't is weekend (en weekend begint bij ons al op vrijdag;)
dus dan mag ik toch wel wat bij de koffie?
en iets extra lekkers eten?
en 's avonds een wijntje
en een kaasje
en een borrelnootje
toch?
?
ja nou, en dan ga ik NA het weekend lijnen..


yep..

Oh ja..
 ik had er nog eentje,
een hele goeie;
Als je gaat lijnen, nou, dan kun je dus niet meer
Genieten van eten hè, dan is alles Mager
en Light, en Droog (want zonder jus-en-sausjes)
 en vooral Groen, en Weinig, en zo


tja..dat dacht ik dus..


Nou, en toen was het maandag,
en die knop was om,
en toen ging ik dus niet lijnen he,
maar anders eten
En geloof het of niet, dat was best lekker!


veel water drinken, dat wel natuurlijk


een lekker eitje op zijn tijd,
nou daar plaag je me niet mee


veel groenten en fruit,
weinig brood en geen aardappelen
maar wel gewoon friet in het weekend hoor!
ik vond hier en daar wat goede tips,
probeer dus een beetje koolhydraat-arm en
schoon te eten,
en weet je,
het werkt!


En dat merk ik niet alleen als ik op de weegschaal sta,
maar voornamelijk aan mijn conditie!
Maanden liep ik tegen mezelf aan tijdens het hardlopen,
het wilde maar niet, en dat lag dus niet, zoals ik mezelf
voorsmoesde, aan mijn schoenen,
maar aan mezelf.
Ik moest teveel meezeulen.
Niet alleen de bijna-7-kilo die ik nu kwijt ben,
maar gewoon ook de extra toevoegingen die ik at,
en niet nodig had.
Mijn lichaam moest daardoor (onnodig) harder werken en gaf me niet
de energie die ik nodig had om te hardlopen.
Het klinkt misschien wat goeroe-achtig, maar ik voel
nu gewoon dat ik schoner ben vanbinnen...
en dat loopt lekker joh!!

En hé
ik kan ook nog steeds Genieten van Lekkere Dingen!


wel met mate natuurlijk;)


Ik heb heel veel gehad aan het lezen van blogs over schoon en gezond eten,
het gaf me net dat duwtje dat ik nodig had.
(en misschien kan jij ook wel zo'n klein zetje gebruiken..)

 Dit heb ik inmiddels geleerd...


Tsjakka!!