Naar huis....

Nou dag mooi vakantiehuis...

dag berg,

dag prachtig landschap..

dag schitterende natuur

Wij reizen af,

naar huis...

naar de jongens,

de hond, de poezen, het konijn

en buurvrouw-oma

waar de was zal roepen

en de boodschappen moeten gedaan...

We hebben genoten,

oh wat hebben we genoten

het was zo ontzettend onvergetelijk mooi en leuk.

We hebben onze sporen achtergelaten hier in dit mooie land..

Een tas vol herinneringen gaat mee naar huis

Sommige dingen vergeten we echt nooit meer...

maar andere dingen zullen vervagen

zoals dat gaat, weer in de drukte van alledag....

Er zijn herinneringen waar nog aan wordt gewerkt...

en sommige dingen kun je nog even vasthouden...

en thuis opnieuw beleven;)

Eindelijk...

Nu is ie dan toch echt aangebroken,

de laatste koninginnedag

of wel kroningsdag

en koningsdag

Wat hebben ze er lang naartoe geleefd,

sjonge, zo lang zwijgen, zou niks voor mij zijn..;)

Ik kan alleen maar zeggen;

Respect voor onze koningin 

in alles wat ze voor ons land betekende!

Maar natuurlijk ook respect voor ons nieuwe koningspaar

in de nieuwe taak die hen wacht...

En nu...

De koninklijke mantel kan samen met de sjerp aan de kapstok,

de schoenen mogen uit en de pantoffels aan...

(die van haar zijn vast niet zo versleten als de mijne....;)

Na de koninklijke B hebben we natuurlijk leuk briefcontact gehouden,

daarom weet ik al precies wat ze van plan is, onze Beatrix...

Heerlijk op de bank met een grote mand wol ernaast,

de breipennen en haaknaalden in de aanslag

en lekker relaxen,

misschien de televisie aan,

met Lingo, een interessante documentaire of gewoon Man Bijt Hond.

Maar waarschijnlijk is een koningsklijk liedje op de radio ook al voldoende...

Nou, van mij mag ze..

als er iemand is die wat me-time heeft verdiend dan is zij het wel!

ik ben heel benieuwd wat ze allemaal gaat maken...;)

Past net...

Vanuit mijn slaapkamerraam heb ik prachtig uitzicht over de wei

en al zijn bewoners.

Ik sta dan ook graag een poosje te dromen kijken naar alles

wat zich daar afspeelt.

En dat is best veel hoor; van konijntjes die huppelen,

kippen en een haan die over hen regeert en waakt,

de schaapjes die hun gras bij elkaar scharrelen,

Bean, de pony, die er zijn oude dag slijt

en natuurlijk ook Kalli en Koen, onze huiskalkoenen,

gekocht voor twee vrouwtjes, maar oh oh, er klopt echt geen hout van...

Kalli loopt al een poos niets anders te doen dan Pronken en Roepen.

Die Kalkoenen-Lokroep, jeweetwel,

ik kan em niet nadoen hier, maar hij gaat iets van 

ploeh-loeh-loeh-loeh-loeh-loeh-loeh.....

Ja zo, ja;)

Het is grappig, want als je 'm hoort krijg je altijd de neiging om terug te roepen...

Dat wordt dan ook veelvuldig gedaan. Door ons natuurlijk,

maar ook door wildvreemde voorbijgangers op de dijk;)

Laatst zat ik op een verjaardag en werd daar zelfs aangesproken 

op het gedrag van Houthakker.

"ik moest onlangs zo lachen," sprak deze meneer,

"ik kwam voorbij....

...en toen stond jouw man toch een partijtje gek te doen tegen die kalkoen..."

mmmm...

toch houthakker nog es op aanspreken denk ik...;)

Kalli maakt het ook bont hoor...

Ze hij stond zelfs te kakelen tegen het tuingereedschap

Wat een vreemde dingen toch altijd hier...

En Koen?

Koen maakt zich niet druk...

die scharrelt wat tussen de kippen

en kijkt es vreemd naar Kalli

En zo nu en dan kruipt hij ze in het legnest om een eitje te leggen.

Het is gewoon een XL-kip (denktzezelf)

en als je het ei weg wilt halen terwijl ze nog zit

dan gaat ze blazen als een kwaaie kat

Whaha...wat zei ik?

Vreemde toestanden toch altijd hier....

...Het het past allemaal maar net...

...Maar het is wel een leuk gezicht;)

Pantoffels...

Ze zijn al heel oud,

en draderig versleten met de gaten erin.

Ze voelen als een tweede huid

en het is puur geluk dat ik er nog niet

per ongeluk mee bij de supermarkt stond

of  bij school, ofzo...

Ik stapte er wel pas mee op de fiets

oef...netoptijdontdekt;)

En heus, ik heb wel nieuwe klaarstaan hoor,

maar zoals dat is met nieuwe pantoffels...

die zitten lang niet zo lekker als de oude

ze zijn ook zwaar, met veel dikkere zolen

zitten strak om mijn jubeltenen

en gewoon

ze zijn nog niet aan mij gewend..

en waarschijnlijk gaan ze dat voorlopig ook niet doen;)

Ik werd geïnspireerd door de foto van de muisjes

waar ik vóór het plaatsen uit schaamte de foto wat bijsneed

zodat mijn armoedzalige pantoffel-met-gaten niet werd getoond...

ongecensureerde versie;)

Ach, wat maakt het ook uit...

pantoffels zijn gewoon....thuis..

En thuis is...

Precies ja..

Happy End..

Dat de muisjes nog wel een staartje zouden krijgen

hadden jullie wel begrepen natuurlijk;

dat kon niet uitblijven, en gelukkig maar ook,

want het muizenraadsel bleef maar knagen....

Ik kreeg al eerder het vermoeden dat er een klein bebaard mannetje

met een  blauwe legging, puntmusje en rood jasje mee te maken had,

en ja hoor,

even nadat ik gisteren het zevende en laatste muisje vrijliet in de polder

zag ik hem zitten...

...bovenop het deksel van de glazen pot...

We spraken heel kort met elkaar,

daar in die Zonnige Polder

maar hij had haast, 

mompelde iets over een lange reis,

en nam snel afscheid.

"er is al een brief onderweg hoor!"

riep hij nog over zijn schouder

en tjoep tjoep, weg was hij, de Weide Blije Polder in

(bovenop de rug van een grote haas)

Nou, en vanmorgen zat ie in de brievenbus:
De Brief

ik voelde me zeer vereerd...

ik moest wel drie keer kijken natuurlijk,

maar met vergrootglas plus bril was het goed te doen...

Word je daar niet heul erg nieuwsgierig van??

Beste Wilmi,

Wat fijn dat je alle muisjes gevonden hebt.

We hebben met z'n allen heel lang gezocht,

maar konden Zwartsnoetje, Grijshuidje, Langstaartje

Kraaloogje en Knabbeltje nergens vinden.

En we waren ook heel bezorgd om hun tante Zwartneusje

en Oom Bruinpootje.

Want die waren op bezoek. En daarom ben ik erg blij

dat je iedereen hebt vrijgelaten in de polder.

Ze hebben me beloofd, niet meer zo ver weg te lopen.

Bedankt hoor!

groeten van Pinkeltje

Nou,

als dat geen Happy End is!!??

Stilleven...

Toen ik vanmorgen de deur opendeed

en het klompenhok annex veredelde bijkeuken,

overdekt terras, mini veranda of hoe je het maar wilt noemen in keek,

zag ik een wel heel bijzonder tafereel:

de poes op de leuning van de stoel keek toe

hoe er op het tafeltje een blik lag met daarop een dode muis

daarnaast stond de koekenpan

als was het klaar voor gebruik.

wat een stilleven.. dacht ik in eerste instantie

en gelijk moest ik glimlachen om mijn eigen gedachten;)

Met drie poezen rond de deur wil het regelmatig gebeuren

dat er iets van een prooi op de mat voor de deur ligt.

Meestal is het alleen een onderdeel van dat prooi

als in: het gedeelte dat niet eetbaar is

details zal ik je besparen

De eerste die de deur opent 's morgens 

mag naar de container lopen, das gebruikelijk hier

maar soms...

ben je nog op blote voeten (jak)

en heel soms, zoals in dit geval,

is het prooi nog zo intact, dat het blijft liggen

voor een eventuele foto

ze kennen mij al een beetje hier;)

Poes nr. 1 keek alsof hij niets had gezien

en het muisje zelf..

je zou denken dat ie er zo vandoor zou gaan..

ik kon er niks aan doen,

mijn handen gingen jeuken...

jaja...

en jij bent vast ook onschuldig...