Meneer Van Rijswijk en het Bruine Kipje

Het is kwart voor één,

ik ben wat aan de late kant als ik het hok inloop om te gaan voeren.

Onder begeleiding van een balk-koortje snijd ik de wortels

in plakken en zet vervolgens de twee bakken

voor hun neus.

Veel te laat natuurlijk, ik zie het aan hun blikken....

Meneer Van Rijswijk valt aan alsof hij een week niet heeft gegeten,

hij staat met zijn achterkant naar buiten en schrokt de plakken wortel gretig naar binnen.

Een bruin kipje komt nieuwsgierig kijken maar van Rijswijk schopt nijdig met

zijn rechter achterpoot tegen de houten wand van het hok

Wegwezen.

De kip vliegt op en rent weg.

Snuivend schuift hij met zijn neus het bakje naar de ingang

van het hok, zo heeft hij overzicht.

Kip komt opnieuw dichterbij

Nog eens driftig wordt er naar achteren geschopt en met zijn oren

in standje woest duwt hij Kip aan de kant.

Opzouten.

Mijn eten.

Kip is een aanhouder, ze laat zich niet wegjagen

en pikt brutaal wat stukjes wortel mee.

En overgebleven korreltjes biks van vanmorgen

die in de gleufjes van het bakje achterbleven.

Ik sta erbij en kijk ernaar.

Geweldig leuk vind ik dat...

Ik weet dus niet wie er nu het meest heeft gesmuld

van deze lunch;)