Geopereerd...

Zij is de liefde van zijn leven,

en wil het liefst heel de dag dicht bij haar zijn...

Klinkt dat niet schattig?

zo zou ik het inderdaad kunnen zeggen, 

maar das wel wat rooskleurig gebracht Ha!...

Gezien haar conditie en zijn ahum fysieke manier om genegenheid te tonen,

staan ze nog steeds gescheiden van elkaar.

Het wordt wel tijd dat ze de wei in kunnen,

lekker gras eten en rollen en rennen,

maar samen, dat is nog geen optie.

Eerst moet er namelijk nog iets gebeuren...

Ik fluisterde het vorige week zachtjes in zijn oor

en hij had zoiets van HÈ?????

NEE DAT GA JE NIET MENEN!!!!!

Maar jawel hoor,

de volgende dag was het zover,

de dierenarts richtte zijn openlucht-OK in

en Mijnheer van Rijswijk kreeg zijn eerste injectie...

Wel eens een ezel gezien die stoned is?

Ah nee, het was echt zielig,

drie injecties kreeg ie, en wankelend zakte hij door zijn pootjes.

Op 'n zachte deken, dat wel.

Maar wat er toen gebeurde, nee niet leuk.

Zelfs terwijl hij sliep moesten we zijn ogen nog afdekken.

Na de operatie kwam hij bij, en was natuurlijk helemaal nog suf.

Heel veel rondjes hebben we gelopen, hij wankelend tussen ons in,

en later kon hij het weer zelf.

Maar nee, hij was niet blij.

De volgende dag was het een heel klein Mijnheertje Van Rijswijk,

wat liggen, wat sloffen en een beetje tegen me aan leunen,

net een hangerig ziek kind,

hij begreep er niks van, wat was er toch gebeurd?

Maar de volgende dag had ie weer lichtjes in zijn ogen

en rende de kippen achterna in de wei.

Gelukkig, hij is weer opgeknapt!

Hij kan er zelfs al een beetje om lachen..,.