Goeie mop

“Awel, zal ik u es enen mop vertellen Zjuulie? “ hoor ik achter me,

en ik stoot dochter aan terwijl we tegelijk onze pas inhouden 

in het brede gangpad van het warenhuis. 

We waren elkaar eerder al gepasseerd bij de kinderkleding;

man, vrouw en twee kinderen. Vast toeristen, had ik gedacht. 

Nu zie ik haar achter ons lopen met een klein boekje opengeslagen in haar handen.

Jongste loopt speurend voor ons uit, zijn neus zoals altijd richting leuks en moois voor jongens.

Maar altijd in voor een goeie grap staan ónze oren op scherp en heel langzaam lopen we verder.

“weet u wat de kruising is tussen nunnen olifant ennen mol?”

Vanuit mijn ooghoek kijk ik dochter aan, we houden ons lachen net nog in.

Achter ons wordt ontkennend gemompeld door “Zjuulie”.

“Nou….ikook nie….”

klinkt het opgewekte antwoord,

“maar als ge da beeske in uwen tuin heb, dan wens ik u veel succes!”

Proestend vervolgen we onze weg langs de schappen sokken en pantykousjes als

jongste triomfantelijk omkijkt en met zijn allerbeste Belgisch accent uitroept:  

“Allé..”

“Da zijn Duitsers hè!”