Italië deel 5: slot

Op de laatste dag gaan we er samen op uit,

rondje rijden met de auto.

Hij ging al een paar keer eerder op de fiets de bergen in,

en vertelde over hoe mooi het daar was.

Na wat zoeken, de borden zijn niet overal even duidelijk,

vinden we een weg tussen de (niet hoge) bergen door.

Smal, niet altijd even best, maar o zo mooi.

Hier en daar stoppen we voor een foto of

stappen even uit voor een klein wandelingetje.

Soms doet het wat Oostenrijks aan,

soms wanen we ons in de jungle,

het is een prachtige tocht.

Wat een heerlijk klimaat,

schitterende natuur.

En wat is het prachtig ook achter die leuke kuststrook,

heel anders, zo rustig, de tijd lijkt hier stil te staan.

En ongelooflijk, 

we rijden de bebouwing weer in en hùp,

daar is alweer een koffiebarretje.

Aan de buitenkant meer een soort overjarige voetbalkantine

maar hé, de belangrijkste ingrediënten zijn aanwezig....

zei ik al dat de cappuccino zo heerlijk

en goedkoop was in Italië?

Nog één blik op het landschap, de prachtige zee en dan is het tijd

om de koffers te pakken en de auto weer in te laden

voor een lange trip naar huis...

We rijden veilige kilometers en eenmaal weer bijna thuis

zien we nog net de zon als een vuurbal ondergaan.

Donkere zware buien hangen in de lucht, prachtig gezicht...

Met je hoofd nog in vakantiesfeer

en je voeten weer veilig thuis,

het is wel even wennen..

Maar gelukkig hebben we de foto's nog...