Kan niet zonder...

Lief Sjakie van acht...

 Ik fiets nog gewoon iedere morgen met jou mee naar school....

nou, oké..bijna iedere morgen dan...

Ja ik weet heus dat het je alleen ook wel lukt, dat je er zal komen
ondanks tegenwind en regen
en alles op je pad.

Maar ik dwing mezelf om me aan te kleden iedere ochtend,
 ondanks tegenzin en ochtendhumeur
 en alles wat ik tegenkom op de trap en in de wasmand en zo…

En ik zie heus wel dat jij ziet
 dat jij tegenwoordig soms vaak wel eens eerder aangekleed bent dan ik.

Dat heeft te maken met de leeftijd kerel,
en met een lekker warm bed, en stramme spieren,
 en dat je er dan opnieuw achter komt dat in je pyjama lopen eigenlijk best wel fijn is…

Maar ik kleed me dapper aan

en trotseer de Regen en de Kou en de Tegenwind

Want het is zo leuk,

dat fietsen met jou..

Dat je dan naast me fietst, en dan weer voor me

en van alles vertelt en roept tegen de wind

gewoon over school en onderweg; de aalscholver die je net zag zwemmen

en dat je weet welke auto nu voor ons rijdt.

Dat je vriespinkjes hebt en “hààh… hàah… kijk er komen wolkjes uit mijn mond!”

dat je de stoep óp fietst, en dan weer áf,  en een stunt maakt

door je stuur ineens omhoog te trekken

of even, heel even zonder handen durft…waarna je schrikt van je eigen lef.

Dat je vraagt welke auto Jaap nu ook alweer heeft en of je vanavond naar klokhuis mag kijken

 en of je nu vandaag zwemmen hebt of gym?

En vertelt over de doos op het schoolplein, die tegen je been vloog van de harde wind

en moet je kijken joh, die jongen heeft echt een coole fiets!

Ik zou het nog niet willen missen, die momentjes met jou onderweg

en die dikke knuffel en kus bij het hek van de school terwijl ik voor de zekerheid

nog snel even vraag hoeveel 5 keer 2 ook alweer is en je een hele fijne morgen wens…

Nee joh..

Ze denken het soms wel....

Maar moeders van Sjakies van 8 kunnen gewoon nog niet zonder...

;)