maandag 7 oktober 2013

Visserslatijn

We hebben tegenwoordig weer een visser in huis.
 de geschiedenis herhaalt zich.
 Al onze jongens zijn dus belast met 
het vis-virus.
De een wat succes-voller dan de ander.
Van mij hebben ze het niet...


Nu moet ik zeggen dat hij meer sterke verhalen heeft als hij thuiskomt
dan emmers vis
want die heb ik nog niet gezien.
Maar lol heeft hij wel,
en het is weer helemaal "in" ; er zitten en staan dagelijks een heleboel
jongelui aan de waterkant tegenover ons huis.


Hij maakt dankbaar en soms ongevraagd  gebruik van het visgerei van zijn broers,
en zwaarbeladen sjouwt hij dagelijks alles de dijk over naar beneden. 

Dat visgerei dat is nogal wat, o.a. een kostbare bij elkaar gespaarde verzameling nepvisjes,
niet van echt te onderscheiden.


En er wordt nogal es wat verhandeld daar aan het water,
al eerder had hij een mooie dobber geruild voor een zakje maden,
 maar afgelopen zaterdag was zijn grote broer toch wel errug boos geworden
toen hij na een hele dag aan het water met zijn koffertje
terug kwam sjouwen...






Hij had allemaal nieuwe vrienden gemaakt vertelde hij enthousiast
en die "visvrienden" hadden heel veel geruild met hem;
een paar hele mooie dobbertjes had hij nu...

Maar de nepvisjes van zijn broer waren weggeruild en het koffertje
nagenoeg leeg...


oh oh...
grote broer vroeg ook nog es wie dat dan wel waren, die vrienden,
en als ie nog es ging vissen dan zou hij es komen
en al die dingen terugvragen...

diep onder de indruk was hij, de kleine man
en het zou natuurlijk nooit meer gebeuren...


Ik denk dat ik me er maar niet mee ga bemoeien...


'k heb genoeg aan de was;)

5 opmerkingen:

  1. OOhhh wat een herkenning ... hier zijn ook alle mannen en 1 schoondochter besmet met het vis virus en inderdaad werd hier ook nogal eens gemopperd als er weer eens wat vis spulletjes op mysterieuze wijze waren verdwenen ... nu zijn ze allemaal groot en dat gemopper is er soms nog wel eens ... en die vieze kleren heerlijk vind ik dat een teken dat ze zich goed hebben vermaakt .... succes met de vlekken .... gr. Gerd@

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei, tussen kleine broer en grote broer zit wel een heel verschil... Maar daar komen ze vast wel weer uit! Die vlekken en de was, dat is pas een heel ander verhaal...! Groetjes, Gerrina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Op die leeftijd vond ik het ook geweldig, alleen viste ik doodgewoon met een bamboehengel,haakje en witte brood met suiker ( mijn Opa's geheime recept). Heerlijk die spanning als je dobber onderging..... Gelukkig voor mijn Oma kwam ik niet zo vies thuis. Bij mijn Opa en Oma was een heerlijke visvijver in de buurt, zelf woonde ik langs de Yssel waar schepen langs de wal lagen en daar mocht ik niet vissen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, dat zijn levenslesjes!
    Hier staat nog visgerei in de kelder, hij mag het allemaal van me hebben, alleen even komen halen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier ben ik dan eindelijk weer even.....hoewel even...ik heb net al je mooie verhalen bij zitten lezen.
    Over herrie van puber jongens, een lief bedank verhaal, een super gave herfst gevoel beschrijving en dit visverhaal voorzien van prachtige foto's!
    Tja ik was een beetje ver achter maar heb met heel veel plezier je mooie posten weer bij gelezen.
    Zo knap hoe jij alles beschrijft, je blijft lezen.
    Hier is het al bijna herfstvakantie geniet er van.
    Lieve groet Maia

    BeantwoordenVerwijderen

Dankjewel!
Van reacties word ik zòòò blij ;)