Jahoor, daar gingen ze weer!

Ik durf het bijna niet te zeggen,

maar we waren weer weg..!

Het was puzzelen hoor, een vrij weekend vinden

nog voor de zomervakantie,

maar het lukte, en vrijdagochtend gingen we samen op pad.

Ik al hakend (en kletsend) en houthakker achter het stuur.

We reden helemaal naar Deventer

en wandelden door de stad.

Wat mooi zeg!

Deventer heeft een soort wandellroute

had ik hier gelezen op internet (VVV)

langs allemaal galeries en leuke winkeltjes.

Kwam dát even goed uit!

We wandelden en genoten van al het moois van de stad;

oude gevels, mooie straatjes

en hier dronken we koffie, zo gezellig!

Ik mocht foto's maken,

want dat gebeurde zo vaak, zei ze.

dus dat deed ik..

Ik weet alleen echt niet meer hoe het heette.

Maar als je ooit in Deventer bent,

weet je het vast te herkennen

Overal stonden koffie en theepotten,

 mooie kopjes en schotels

en ouderwetse keukenattributen

echt heel gezellig,

een aanrader!

Deventer is natuurlijk ook bekend

vanwege het Dickens-festijn,

maar das in de winter..

we slenterden heerlijk door de straten

en ineens

 liep ik daar een ontzettend leuke winkel in

allemaal prachtige serviezen, stoffen, kaarten, lampen

teveel om op te noemen.

En ik mocht foto's maken!

ik had eerlijk gezegd alles wel willen kopen,

maar hield me in, knap he?

wel heb ik voor 't eerst  een Jeanne d'Arc Living gekocht.

terwijl ik nog eens smachtend achterom keek naar dit geweldige schort...

gelukkig hebben we de foto nog..

We waren daar wel een dag zoet, in Deventer.

Maar aangezien de winkels om 18.oo uur dichtgingen

beter voor mij, maar minder voor de middenstand van deventer

dropen we af en reden richting ons hotel in Putten.

Onderweg aten we een hapje, en na het inchecken maakten we nog

een prachtige avondwandeling door het bos.

Het hotel was prachtig,

wij sliepen echter in een soort van bijgebouw

waar het echt ontzettend gehorig was, klein minpuntje dus.

Na het heerlijke ontbijt

(o.mèn, wat is dat toch lekker zo'n ontbijtbuffet..)

vertrokken we naar Putten

en daar..

was het boeldag!

nu moet ik hier toch even vermelden,

dat ik dit pas wist nàdat ik het hotel had geboekt..

anders denken sommige mensen misschien dat ik het er echt

om gedaan heb, haha!

boeldag is een soortvan hele grote rommelmarkt van de kerk

en rommelmarkten..daar houden wij wel van ;)

houthakker speelde fanatiek een partijtje sjoel

en ik ging langs de kraampjes.

Leuk, dat gesnuffel!

Ik vond niet zoveel; een oud schoolbord, wat kleedjes

en een stukje stof,

maar het was gewoon leuk om daar te lopen.

We hoorden het Puttens dialect, dat zelfs wel iets wegheeft

van ons eigen Flakkees, grappig!

De rest van de dag brachten we in Putten door.

Ook hier een sprekend verleden.

Indrukwekkend is natuurlijk het verhaal achter dit momument: (klik)

na een lange dag wandelen en slenteren reden we nog een stukje door

naar Harderwijk, waar we een poosje bij het water stonden.

Waarna we moe maar voldaan huiswaarts reden.

heerlijk uitgeweest,

en fijn om weer thuis te komen!

Collecteren

Vanavond was het weer zover,

ons jaarlijkse "collecteer-rondje"

voor de epilepsie-bestrijding.

We lopen al heel wat jaartjes, en altijd in dezelfde buurt

en jongste vindt het helemaal geweldig!

Vol kinderlijk enthousiasme loopt hij van deur tot deur

drukt op bellen, klopt op deuren,

gluurt als we even moeten wachten ongegeneerd door brievenbussen,

of erger nog

door het raam, met twee handjes boven zijn ogen.

Het gluren stopt niet als de deur opengaat,

openlijk nieuwsgierig werpt hij een blik langs de bewoner de gang in

en geeft ongevraagd commentaar op alles wat zijn ogen zien:

"kijk! Die hebben een heleboel schoenen!"

"dat is een mooie grote gang!"

of: "hee, ik zie een aquarium met vissen d'r in!"

eerlijk is eerlijk: het stukje nieuwsgierigheid heeft hij vast van mij...

Het schaamrood stijgt me naar de wangen als hij tijdens het wachten

constateert dat een mevrouw een spijker heeft zitten

daarzo boven haar ogen..en waarom dat dan is,

en haar tanden staan ook een beetje raar?

Terwijl ik hoop dat ze het niet hoorde

sis ik hem toe dat zoiets een piercing heet,

en of ie zijn mond wil houden

en dat ik het later wel uit zal leggen

maar ach..

hij is zich van geen kwaad bewust, de schat..

wat heerlijk toch, die kinderlijke onschuld ;)

en toegegeven,

overal wordt opengedaan en gul geschonken

hier kan je toch ook geen nee tegen zeggen?

Niet te houwen, die buurvrouw-oma!

Buurvrouw-oma heeft de haakziekte..

sinds er een boekje werd gegeven met hondjes

heeft ze het hélemaal te pakken

elk verloren minuutje wordt gevuld

met haken,

haken,

en nog eens haken

waar ze begon met 1 uit het boekje

is het assortiment inmiddels al veel verder uitgebreid

alle hondjes uit de familie en kennissenkring zijn al nagehaakt

en niet alleen hondjes,

allerhande soorten dieren

weet ze van haar haaknaalden te toveren

ze is niet bij te houwen, die buurvrouw-oma..

en ik durf niks meer te zeggen, met m'n dertig granny's..

Ik had laatst een heuse fotoshoot met de hondjes

en leuk dat dat was ;)

ik stel ze aan jullie voor:

dit is Marley

de labradoedel

schat van een hond, ik heb 'm zelf ontmoet

hij is alleen in het echt een beetje veul groter

Fikkie,

een hondje uit het boekje

zal dus wel keurige maniertjes hebben

kijk em maar es netjes wachten voor het kluifje..

Robbie

van buurvrouw-oma zelf

alleen dan wel de geknipte en geschoren versie

want in het echt is het gewoon een ordinaire haarbal

Robbie is nogal euhm..

enthousiast

en dat is aan alles te zien en te merken ;)

Bobbie,

één van m'n favorieten

gered van het asiel (of nog erger)

zo schattig, bescheiden

houdt niet zo van drukte

en luistert als geen ander

kijk toch wat een schatje...

zometeen doet íe zijn voorpootje omhoog

en bedelt om een hondenkoekje..

Tarzan

zijn gezicht spreekt boekdelen

en zijn naam zegt de rest ;)

en dit..

is onze hond

ik kreeg 'm eerst aangeleverd zonder lang haar

met kort haar dus..

maar daar hebben we bezwaar tegen gemaakt

want hond heeft geen kort haar...

dus werd er haar "aangezet"

en leek het ineens veel meer op hond...

hond is trouwens best lief

meestal

en dat vond buurvrouw-oma ook

meestal...

tot ie afgelopen weekend een kip te grazen nam..

toen was ie niet meer zo lief

ik denk ook niet

dat ze 'm nu nog zou haken...

nou,

en hier zitten er nog meer tussen

stuk voor stuk schatjes..

kijk die tarzan toch es..

ouwe waakhond!

maar we zijn nog niet klaar..

nee joh!

nog lang niet!

Dit is Flip

het konijn

inclusief een worteltje

de zeeleeuw

met haar kleintje

om op te vreten toch?

en tot slot de cavia

wie was er om op te vreten?

kun je nagaan...

dit was nog maar een greep uit het assortiment

er is nog veel meer moois

maar daarover volgende keer meer.

trouwens,

nu ik toch bezig ben..

een oproep:

buurvrouw-oma gebruikt voor sommige hondjes/poesjes/cavia's/

zeeleeuwen/konijnen/leeuwtjes/varkentjes,enz,enz

Mohair

Iemand nog restjes?

Party..!

 Gisteren (zaterdag) was het weer zover:

Kuufparty

part II

(waarom mijn schoonfamilie nou kuuf genoemd wordt?

dit heeft te maken met het eerst kleinkind dat ooit..heel lang geleden

stripboekjes las bij opa en oma

zo zie je maar..

ben benieuwd welke bijnaam wij gaan krijgen later..;)

opa en oma houthakker

whoeaaaaaa!!!!!)

vorig jaar om deze tijd

hadden we ook zo'n familie-feestje

toen wilde het weer niet zo meewerken

nu wel hoor!!

kijk maar es:

de schuur was weer schoon en ingericht

stoelen stonden klaar, het feest kon beginnen

het "neem-zelf-je-eten-mee" concept werkte weer prima

(die houwen we erin!)

de meest heerlijke baksels en kooksels werden neergezet

en gesmúld dat er werd!!

tussen dat smullen door werd er natuurlijk ook gekletst,

gelachen en serieus gedaan

 daarom geen foto's van het hoofdbuffet

..te laat..

't was al op

de groten, de kleintjes en de allerkleinsten

vermaakten zich prima

wat wil je, lekker relaxed in het zonnetje

gezellig bijpraten met een hapje en een drankje..

en in zo'n grote familie zijn er altijd wel nieuwe gezichten,

nieuw roddels, nieuwe baby's of dikke buiken

hoogtepunt voor hem

(en voor opa, haha!)

was de meegebrachte koe van chocolade;

hij mocht 'm kapotslaan had opa beloofd

nou, dat deed íe hoor!

huppetee,

in duizend stukjes

en mjammie..

het was nog lekker ook!!

wij hadden een gedeelte van de toetjes verzorgd

oh, wat was dat heerlijk!

voor de liefhebbers hier nog even het recept

van de frambozen-tiramisu

houthakker zag zijn kans waar

en kwam met zijn lotenboekje(s)

hij verkocht goed

héél goed zelfs

'k zag hem steeds maar schrijven en afrekenen.

het grappige was,

dat een ander weer stroopwafels liep te verkopen

haha

er werd gewoon gedealed ;)

jongste was helemaal versleten

en een heul klein beetje pijn in zijn buik van al de chocolade

maar het was reuze-gezellig!

doen we volgend jaar weer!!

voorlopig eerst maar even de restjes opeten:

stokbrood, taart, overgebleven toetjes

                                                                   ..en stroopwafels..

héél veel stroopwafels ;)