Zoals ik al eerder schreef
is het nieuwe thema op de kleuterschool
"kunst"
En zoals bij elk thema mochten we ook hier
spullen en ideeën inbrengen.
Behalve zijn moeder, was ook jongste enthousiast
en verschillende "schilderijen" gingen mee naar school
om daar opgehangen te worden.
voorzichtig en zachtjes zei ik na een aantal dagen
"ik hèb natuurlijk een atelier...."
ze waren duidelijk al goed bezig geweest met het thema,
want hij verbeterde me direct, en zei "nou,
ik noem dat geen atelier
ik noem dat een gàl-le-rie.."
Een bezichtiging van de juf volgde
en een afspraak werd gemaakt..
en vanmorgen was het zover:
dertig kleutertjes kwamen mijn atelier bezoeken...
ik had voor de gelegenheid wat plaats gemaakt
en hier en daar wat uitgestald
als ware het een echte gàl-le-rie
oude tekeningen en schetsen, schilderijtjes
(leuk trouwens, om alles weer eens te bekijken..)
workshop-projecten
vanalles wat
en ja hoor, daar kwamen ze
helemaal te voet van school, (das een eind)
we hadden ingeschat dat ze dan wel moe en rustig zouden zijn;)
jongste ging voorop:
en oh..
wat kunnen er veel rustige kleutertjes
op een paar vierkante meter zitten!
ik mocht vertellen
van alles wat ik maakte
en deed dat met plezier, want
wat een leuk gehoor was het...
ik liet vanalles zien
ook dat je van materialen die je anders misschien weggooit
mooie dingen kunt maken
in de hoop dat een kleine recycle-boodschap
blijft hangen hier-en-daar...
..ach wie weet..
al is er maar 1 kleutertje
dat het ribbeltjes-beschuit-papier gaat bewaren na vandaag ;)
ik weet niet of ze het allemaal leuk vonden...
dit in ieder geval wel..
de vuilnisbak met klep
haha...
't kan soms zo simpel zijn ;)
na het eet-en-drink moment
waarin zij geleidelijk aan steeds...ehm
luidruchtiger werden
mocht ik nog verder vertellen
en dit is het moment dat mij dus bij zal blijven;
ik vroeg aan de juf of zij voor stilte kon zorgen
(ik ken mezelf..;)
waarop zij slechts twee keer in haar handen klapte
en zowaar
het was stil
ongelooflijk....
goed..
mijn verhaal ging over Vincent van Gogh
en dan in een eigen kleuterversie...
Vincent,
sombere Vincent
die in zijn leven slechts 1 schilderij verkocht
ik zat hardop te denken
dat ik nog meer heb verdiend aan mijn workshops
dan hij aan zijn schilderijen...
wat een arm en triest leven
en wat kwam hij droevig aan zijn einde...
(heb ik niet verteld hoor..
tegen de kindertjes
wel van zijn afgesneden oor
maar niet van dat pistoolschot..)
hieronder en boven schilderingen die ik maakte
tijdens de schilderlessen
ze hingen in de klas
met prijskaartjes eraan ;)
ik ben heel benieuwd wat er van blijft hangen
en of ze later nog eens terugdenken
aan die "kunstenares in haar ateljee""
hahaha!!
ze kregen nog een aardigheidje mee;
een verfkwast
met lollie...
ik heb nog steeds een beetje moeite met dat
atelier-woord...
het woordenboek geeft als verklaring
"werklokaal"
dat klinkt veel beter..
als uitdaging nog een kleurplaat erbij
van de slaapkamer
met zelfs een prijs te winnen voor de mooiste "inzending"
de jassen gingen weer dicht
en tasjes op de rug,
en na een prachtig ontroerend
"dankjewel-kunstenares-liedje"
compleet met bos bloemen
en mooi kleurig "schilderij"
vertrokken ze weer naar school...
keurig in 't gelid...
sjonge..
wat was dat leuk zeg!
ik ga nu maar een poosje oefenen denk ik..
in handen klappen
misschien werkt het thuis ook??
Ze hebben het vast leuk bij je gehad!
BeantwoordenVerwijderenJe verhaal doet me denken aan het etentje dat ik gaf bij mijn afstuderen. Mijn (toen aanstaande)schoonvader (heel veel dienstjaren voor de klas) klapte voor zijn speech 2 x in zijn handen. Zijn bedoeling was om stilte aan tafel te krijgen.
Wat denk je?
Hele restaurant stil!
Wat fantastisch! Zo belangrijk om de kleintjes iets mee te geven. Figuurlijk dan... Kan mijn jongste ook met de klas langs komen? (vanuit utrecht?)
BeantwoordenVerwijderenIk weet wel zeker dat ze dit bij zal blijven, op bezoek in een echt ateljee bij een echte kunstenares! Op het stil krijgen na -wat je volgens mij ook zo onder de knie hebt- schuilt er volgens mij in jou een echte juf, Wilmi! Hartstikke leuk om te lezen hoe je het hebt aangepakt en helemaal af, tot en met de kwast en de kleurplaat. Super!
BeantwoordenVerwijderenZo schattig!!
BeantwoordenVerwijderenWie weet, heb jij net die ene kunstenaar in de dop dat zetje gegeven?
Ik heb een hele gezellige verjaardag gehad. Leuke kadootjes ;-)), koffie & taart met vriendinnen en verder niets bijzonders. Volgend jaar misschien eens groots uitpakken...
Wat een leuke verhaal! En wat zal je jongste trots zijn geweest op zijn moeder met ateljee!
BeantwoordenVerwijderenIk zie ze zitten genieten...super. En juffen kunnen dat heel goed, als ze goed zijn tenminste, ik heb het ook wel eens anders gezien:)
Het schilderij van de bloesemtakken heb ik ook als replicaatje hangen, vond het zo mooi toen ik het in t echie zag. En wat gaaf het aandenken dat ze meekregen!
Nou, ik heb genoten van je post, lieve groetjes
I think that is a splendid activity for kids! Van Gogh's story is so sad of course, but I guess what we can learn from it, is we have to use the gift God gives us, even if we have a hard time. It's our gift to the world. And how sweet that you gave the kids a present each to remember you and van Gogh! Patsy from
BeantwoordenVerwijderenHeARTworks
oe dat klinkt heel gezellig, wat een leuk uitje!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn om kids op die manier warm te maken voor kunst, en je verwenpakketje zal zeker geholpen hebben, misschien zijn ze nu lekker aan de slag met hun penseel.
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk verhaal, ik kan me die gezichtjes bijna voorstellen. Enneh, ook ik heb het geprobeerd (in de handen klappen) maar hier werkte het niet, ook niet als ik zachter ging praten (hoor ik 'het onderwijs' ook wel eens doen). Als ik het tegen de jongens heb roep ik wel eens Dames! en dat werkt prima, ze zijn diep beledigd maar luisteren dan dus wel ;-)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Anneke