Beetje vreemde titel, kweethet
maar soms gaat het weleens gewoon zo
op een doordeweekse-simpele-maandag
Over titels gesproken....
Afgezien van "gewoon moeder",
"buitenshuiswerkende moeder",
naar ik hoop "goede moeder"
en zoals het hoort, ook af en toe "slechte moeder",
heb ik er sinds we schoolgaande jeugd in huis hebben
ook nog een aantal andere
zeer benoemenswaardige titels bijgekregen;
zo was ik wel eens "voorleesmoeder"
ben ik een hele enthousiaste "luizenmoeder"
en "reserve-overblijfmoeder"
ik twijfel nog over "verteltasmoeder"
wellicht komt binnenkort de vraag naar "verkeersmoeder"
en sinds kort ben ik dan ook nog een hele trotse
"E.H.B.O.-moeder"
en vanmiddag mocht ik weer,
leuk is dat, tussen al die melige pre-pubers van groep 8
trouwens,
wij vonden eigenlijk dit verband wel heel errug leuk
voor de kerst of zo, of als kastrandje en dan geborduurd..
maar dit terzijde..
na duidelijke uitleg ging de jeugd aan de slag
knieverbandje deze keer
oefenen, oefenen oefenen..
ja hoor, 't mag ook óver je broek
als 't maar een knie is..
na een uurtje waren ze klaar en gingen weer naar hun klas
en na het opruimen en stoelen recht zetten enzo
zat ik dus met een soort van gat..
een tijdsgat welteverstaan:
nog een half uur over voordat ik weer "bij school moest staan"
maar daar was ik al...
tja.. en wat doe je dan?
"dan ga je toch gewoon lekker zitten lezen"
werd me geadviseerd
"misschien staan er nog wel leuke knutselboeken bij..."
Kijk en zo kwam ik dus bij Michelangelo....
Veelzijdige getalenteerde burgemeesterszoon
italiaanse kunstschilder, beeldhouwer, architect en dichter.
Toen hij 6 jaar oud was, overleed zijn moeder en werd hij toevertrouwd
aan een "min".
Omdat de min de vrouw van een steenhouwer was,
grapte Michelangelo later dat hij de liefde voor de beeldhouwkunst
reeds met de melk van de min ingegoten had gekregen.
ongelooflijk, wat een kunstenaar!
dit wekte vooral mijn aandacht
want..
...daar was ik ook!
Rome
november 2008
mijn eerste buitenlandse vliegervaring
kijk maar...
De Sint Pieter, trevi-fontein, spaanse trappen,
collosseum,
ik zag ze allemaal...
bijzonder regenachtig was het, maar oooh..
wat heb ik genoten!!
en wat zou ik graag nog een keertje terug willen
want Rome is zo mooi
en de cappucino's zijn zo lekker!
zoals veel kunstenaars
was ook Michelangelo eigenlijk best wel eenzaam..
hij werd bijna 89 jaar.
Voor ik het weet is het halfuurtje om
en loop ik naar het schoolplein
met m'n hoofd nog vol van Michelangelo
en Rome
en cappucino...
vanavond eerst een weekendje Rome boeken
het fotoboek maar weer es bekijken...
Ciao!
Ciao, bella! Wat een leuke afwisseling, de foto's van Rome uit een boek en je eigen foto's. Hier is Rome al wat alnger geleden (juli 1994); roept mooie herinneringen op. In een piepklein tentje met heul weinig bagage trokken we vier weken door Italie. We hadden ook niet veel nodig, we hadden elkaar ;-)! Ooooooh, wat zou ik het nog eens graag overdoen!!! En ik moest zo lachen om jouw opmerking bij die verbandjes! Wilmi, jij kunt overal iets van maken!
BeantwoordenVerwijderenOh Rome daar wil ik ook ooit nog weer eens heen. Daar ben ik met school heen geweest 25 jaar geleden ongeveer. Zo'n mooie stad is dat.
BeantwoordenVerwijderenRome...tja dat staat ook nog op mijn verlanglijstje. Leuk he die fotoboeken weer bekijken! Lekker herinneringen ophalen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Monique
Ps. je klinkt als een drukke en toegewijde moeder. Geweldig!
Wat een gezellig logje!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk hoor die cappucino...nemen we nog een bakkie, ga ik nog eens je prachtige foto´s bekijken!
Volgens mij ben jij gewoon een SUPER moeder!
BeantwoordenVerwijderenMooi hoe zo'n onverwachts stukje 'lege' tijd dan gevuld wordt! Leuk trouwens, al die moedertitels!
BeantwoordenVerwijderen