"nou, dan motte ze hut toch niet in de folder zette!"...
de verontwaardiging is duidelijk te horen in haar stem
wanneer ze dit goed hoorbaar uitroept tegen de vrouw die achter haar loopt
Vanachter het laarzenrek maatje 38 heb ik ze gadegeslagen;
met z'n tweeën waren ze de winkel binnengekomen,
beiden kort gekapt, flink in de make-up en tassen aan de arm.
vast zussen, zo stelde ik me voor, samen aan de winkel
zou gezellig kunnen zijn..
De ene was gewapend met iets in haar hand wat op een folder leek
de ander volgde haar op de voet
met onvervalst Rotterdams accent liepen ze zoekend door de winkel;
Scapino
waar, voor ons geheel toevallig want ik wist het niet,
ook een soort van doldwaze actiedagen aan de gang waren
net als bij de bijenkorf deze week
"nou, dan motte ze toch hier wel ergens te vinden zijn?"..
het was voor mij duidelijk dat ze iets zochten uit hun meegenomen folder
en zelfs al wilde ik er geen getuige van zijn,
ik moest wel,
want door heel de winkel was hun conversatie heel goed te horen..
al zoekend en mopperend liepen ze dus van maat 36 tot maat 41
ze bukten, tilden dozen op, haalden laarzen omhoog
maar vonden duidelijk niet wat ze zochten..
"nou, dan gaat ik het vrage,
want als ze het niet hebbe, dan motte ze het niet in hun folder zette!"
verontwaardigd is ze, en duidelijk geïrriteerd; ze is de zoektocht zat..
"maar soms hebbe ze 't niet eens binnen gehad hoor!"
merkt de ander nog op
"dan is ut alleen maar een lokkertje, om ons naar de winkel te krijge,
begrijp je wel?"
maar haar zus is al naar de winkelmedewerker gestapt,
een jong ventje nog maar, die actiestickers aan het plakken is op de massa's
dozen met laarzen die in de winkel staan.
"kijk", zegt ze
en ze tikt op de folder in haar hand
"deze laarze, ik kan ze nerreges vinden, zijn ze er soms niet of zo?
ze staan toch in de folder, dat ken toch niet?"
aarzelend pakt hij de folder uit haar hand en bestudeert de aanbieding..
"o, maar mevrouw"
zegt hij dan netjes en beleefd
"deze folder is niet van ons maar van de Dolcis...."
je had die gezichten moeten zien
;-)
whaaaa wat geweldig!!! Ik had inderdaad die gezichten wel eens willen zien ja.
BeantwoordenVerwijderenZouden ze er wat van geleerd hebben?
Groetjes van Ester
Geweldig!!
BeantwoordenVerwijderenIk wordt alleen zo langzamerhand wel een beetje moe van al die mensen die meteen lopen te klagen en te mopperen, hoeveel plezier heb je dan nog in het leven, vraag ik me weleens af...?
hahahahahahaha, die is echt kostelijk!!!
BeantwoordenVerwijderenhad ook wel mee willen gluren vanachter een schoenenrek!
Heerlijk, ik zie ´t helemaal voor me! Beetje verkeerd ... maar wel lekker!
BeantwoordenVerwijderenHahahah wat een mop! Ik zou me bescheurd hebben achter een rek schoenen!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Tanja.
P.s. Ik lees je blog met zoveel plezier! Wat een leuke manier om je bezige en blijde dingen te beschrijven! Ik word er zelf bezig en blij van!
Daar had ik bij willen zijn. Ik had graag die gezichten gezien. Hopelijk lezen ze niet je blog of zouden ze zichzelf niet in het verhaaltje herkennen?
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
Nanda
O prachtig, die vrouwen zijn vast met het schaamrood op hun kaken uit de winkel vertrokken....
BeantwoordenVerwijderenOh wat geweldig dit verhaal, ik zag het helemaal voor me!!
BeantwoordenVerwijderenHahaha heerlijk om van een afstandje zo te genieten ;) Is wel een beetje leedvermaak hoor!
BeantwoordenVerwijderenZijn jullie zelf nog geslaagd? Wij scoren altijd wel een paar schoenen bij de Scapino als we in NL zijn...het is daar zo goedkoop in vergelijking met hier! :D
Hahaaa, ze zouden eens moeten weten dat wij hier zo lachen om hun 'misverstandje'.
BeantwoordenVerwijderenGEWELDIG!
BeantwoordenVerwijderenIk ben hier via Gekakel. Wat maak jij mooie dingen.