Van Cath..

Kijk...

Dat lag nu weken op mijn bureau, zo hier naast de laptop.

Naar me te kijken,

en aan me te roepen.

Dat zat namelijk zo..

Lang geleden, althans zo lijkt het inmiddels,

was ik met dochter in Londen.

In de winkel van Cath Kidston op het Kings Cross St. Pancras station.

Ik vond het om te kwijlen, en al helemaal toen ik hoorde dat er

ergens in Londen nog twee winkels waren van Cath,

met meer-de-re verdiepingen.

Om een lang verhaal kort te maken;

ik kreeg het voor elkaar bij dochter, en we vonden een winkel.

(zoiets van: jij de primark, ik de kidston;)

En man man, wat een snoepje voor het oog was dat.

Zeg maar gerust een grote zak vol.

En nog meer.

Kijk, zelfs de kleedkamer was geweldig leuk.

Ik kwam ogen tekort;alles was oh en aaah.

Alleen... ook oh en aah zo duur natuurlijk.

Ik wilde ook zoveel;

een zwempak van Cath,

een pyama van Cath,

handdoeken, theedoeken en beddengoed van Cath,

schoenen, jurkjes en een badjas van Cath,

schriften, boeken, pannen en een etui van Cath,

onderbroekjes voor mijn toekomstige kleindochters van Cath,

tja.. eigenlijk wilde ik alles

van Cath.

Maar 't was te duur.

Jammerdan.

En dat de übervriendelijke, want daar zijn ze op getraind bij Cath,

Japanse verkoopster vertelde dat ik het ook via intelnet kon bestellen,

want dan kon ik het in eulo's betalen,

ja, 

dat hielp ook al niet.

Volgens mij was het dan ook nog duurder geweest, maar dat begreep ze niet helemaal

geloof ik.

Zei ik al dat ik ook behang van Cath wilde?

Maar ja, ik kon het natuurlijk toch niet laten.

Dus ik kocht iets.

Zomaar voor de heb.

Van Cath.

En ik liet het inpakken natuurlijk.

En zo vertrokken we uit Londen

En zat ik thuis wekenlang te staren naar dat mooie lieve pakje van Cath.

En ik zei steeds tegen iedereen die het maar wilde horen

"Hé...

I bought meself a present"

Dat was best leuk, al zeg ik het zelf;)

Op een goede dag, maakte ik het toch maar open.

Want ja, de grap was er nu wel af, en ik had er wel lang genoeg van genoten zo.

Ach kijk, een pakje koekjes van Cath.

Short-Bread-Rounds. Wat geweldig leuk!

Om nu te zeggen, wat waren ze geweldig lekker,

Neu..niet echt.

De koekjes die dochter maakt smaken me beter..

Maar goed, als je maar lol hebt, zei mijn vader vroeger.

En dat hebben we gehad.

Met Cath;)

Gewoon, niets in het bijzonder..

Hoewel ik enorm en intens kan genieten van zomaar

twee-dagen-thuis-zonder-afspraken,

is het aan het eind van zo'n dag wel eens zoeken

naar wat-zal-ik-eens-vertellen

als iedereen weer thuis en aan tafel zit.

Ik bedoel, in het kader van "heb je nog iets bijzonders meegemaakt"

is een waslijn die breekt terwijl je de was ophangt nu niet echt iets

Schokkends een mannenhuishouden zoals hier.

Ze trekken hun wenkbrauwen op

en eten mompelend verder.

"mm, dat zat erin hè" krijg ik alleen nog te horen

"zit em in de kwaliteit"

Doelend op de graaiwinkel waar ik de waslijn destijds heb gekocht.

Ach ja, het waren ook geen hoogtepunten deze dag,

alleen kleine genietmomentjes, en die zijn zo moeilijk mondeling over te brengen.

Dat moet je zien, en voelen, en ruiken soms.

Zo liep ik weer es een rondje hard met hond door de polder,

En die was zo mooi, met klaprozen en margrieten

en heel in de verte dat vertrouwde baken, de watertoren.

En toen ik weer bijna thuiskwam de wei met daarin de beestjes, 

precies twee aan twee, zo leuk.

(er stonden vandaag twee hangbuikzwijntjes op facebook, 

zo maar voor gratis, ik dacht zou ik.....?

Nee hoor houthakker.. ik heb het niet gedaan;)

Ha! Was trouwens wel een origineel vaderdagkadootje geweest;)

's middags in de wei, de kalkoen lag voor dood.

Gelukkig lag ie gewoon te slapen.

Wat een mallerd.

Hond kruipt tegen me aan in de zon

En toen was het alweer avond...

Jongste heeft zijn Minions uitgestald op het vliegtuig boven zijn hoofd.

Tsja.. zo vind ik ze wel schattig..

Ben benieuwd hoeveel er morgenochtend nog op staan;)

Party!

Tradities moet je in ere houden,

dus ja hoor, het was weer zover!

Ons jaarlijkse familiefeest; de Kuufparty

Kijk..

De 1e keer kwam jongste nog maar net met zijn hoofd

boven het buffet uit.

Inmiddels is hij een stoere boy van bijna 10

en doet hij niet onder voor de rest.

Ook de 2e, 3e, 4e en 5e keer was het telkens weer een feest

om naar uit te kijken, en iedere keer weer een verrassing

wat voor lekkers er werd gemaakt.

Ook een steeds terugkerend feest zijn de lotenboekjes

van houthakker. Wel toevallig vind ik zelf, dat de boekjes

altijd precies net voor de Kuufparty klaar zijn..

Kijken we echt naar uit;)

Dit jaar hadden we een springkussen

We hadden 'm s morgens al uitgeprobeerd natuurlijk, hond en ik.

En toen het feest echt begon, wilde Oma Kuuf als eerste.

Haha, nee grapje..

Dat Opa ook nog goed meedoet bewijst deze foto wel,

Jongste werd gejonast.

Nou, daar heb je wel spierballen voor nodig;)

Kijk, en zo gaat dat dan in m'n keuken,

dit keer was er iets nieuws als toetje.

Man man, je likte je vingers er bij af..

Kortom, het was weer een succes, deze party-nummer-zes.

Gewoon te weinig tijd gehad om foto's te maken

van al het leuks en lekkers.

We hebben weer genoten!

En wat overbleef, behalve een hart vol Warmte en Blijdschap,

was een doos gesmolten chocolade.

Die er de volgende dag dus zo uitzag...

nu ben ik dol op een stukje chocolade na het avondeten,

maar hier ga ik wel een kluif aan krijgen..

En een aantal gevonden voorwerpen

Ziet iemand iets bekends?