Effe snel...

Hij was een paar dagen van huis.

En dan heb ik altijd ongelooflijk veel zin om iets te doen wat niet mag.

dus zei ik tegen dochter:

 "kom, laten we iets stouts doen".

Maar ik kon niets anders verzinnen dan de radio hard aanzetten,

voor de televisie ons bord leeg eten,

op zijn kantje slapen en heel de nacht snurken.

Tot ik ineens op een idee kwam. 

Iets met meubels en veranderen.

Want mannen houden niet van Veranderen ..

En zeker niet als ze weg zijn.

Dus ruimde ik de kamer op.

Kocht een warm kleed.

Sleepte de salontafel eruit.

En timmerde een nieuwe.

Lekker op mijn manier dacht ik..

dus effe snel;)

Maar weet je wat het vervelende is als je al zo lang
met iemand samenleeft....

..dan hoor je tóch zijn stem nog in je achterhoofd
ook al is ie weg.

Dus toen ik er even snel snel een paar schroeven in wilde jassen,
hoorde ik hem irritant commentaar geven van "zou je niet eerst
 een beetje Voor-Boren, anders gaat het hout scheuren hè.."
"'t is ook altijd 't zelfde: dan moet dat weer even gauw gauw"
"ruim je de rotzooi op als je klaar bent?"

Dus boorde ik (na het eerste scheurtje) braaf gaatjes voor ik ging schroeven,
en ruimde alles op toen ik klaar was.
maar ik deed het wel ff snel;)

En weet je wat ie zei toen ie weer thuis was?

"Zo zo......."

"jij bent lekker bezig geweest...."

"wat dacht je: hij is even weg?"

En toen keek ie nog es goed

"Maar daar heeft oudste toch wel bij geholpen zeker?"

Haha#not;)

Voelt goed!

Kijk,

dit is onze zolder

een van onze zolders

Hier nog een keer voor iets beter overzicht.

Rommelig?

Foei wat een foute gedachte!

Dit is dus een opgeruimde zolder.

Een opgeruimde georganiseerde zolder.

Een-ik-kan-u-precies-vertellen-waar-alles-staat-zolder.

Hoe dat zo komt?

Nou, echt geen idee.

Zomaar ineens zat ik op m'n knieën voor de kast van middelste,

een laatje op te ruimen. En toen nog één, en nog één.

Zo kan dat gaan in een huishouden.

Dus voor ik het wist zat ik tussen stápels spellen, boeken,

schriften en verfrommelde lego-bouw-tekeningen en dacht ik aan

 de lego- playmobil en duplo-fabrieken die waarschijnlijk flink uit

hebben kunnen breiden op onze investeringen,

En dat, als er ooit brand uitbreekt, wat ik niet hoop natuurlijk, de verzekeringsmeneer

nooit zal geloven hoeveel onze inboedel wel niet waard is, alleen

al wat lego betreft, omdat ik daar helemaal geen bewijzen van heb.

En dat er ouders zijn die alle verpakkingen keurig bewaren en ze

met alle onderdeeltjes compleet te koop aanbieden op marktplaats

voor flink wat euro's, maar dat wij dat nooit gaan redden omdat onze

jongens de legobouwwerken één keer in elkaar knutselden en

er vervolgens andere dingen mee bouwden en zo alles op één grote hoop

belandde.

En ik trouwens ook niet zo georganiseerd ben dat ik lege verpakkingen bewaar.

Alleen een laatje vol verfrommelde bouw-tekeningen...

vreemde gedachten kun je hebben tijdens het opruimen...

Toen dus die kast was opgeruimd

bleek mijn woede nog niet gestild en ging ik een kamer verder

en nog een

en hup, omhoog naar de zolder, want van het een komt het ander

en ik was niet meer te stoppen...

Stapels overal stapels en alles moest weg

en opgeruimd.

Soms hèb je dat gewoon, zo'n bui.

En echt, daar moet je van profiteren

voor 't weer over is..

Het schoot echt op,

maar soms waren er van die momenten dat ik even wegdroomde

terug-naar-vroeger

een schoen van action-man

een bewaarde sint-folder
... misschien wel geld waard over een paar jaar;)

heeft ie helemaal niet;)

ach, dat heftruckje toch... zoveel mee gespeeld!

 Na twee dagen ruimen had ik een wasmachine vol knuffels,

was ik twee keer naar de kringloop gereden met een volle auto

stonden alle schaatsten, skibroeken, handschoenen, sjaals en

aanverwante artikelen super-georganiseerd op de pak voor de komende winter,

(ja,ik keek er zelf ook van op)

En was er ineens Heel Veel speelruimte voor jongste op de zolder

Waar hij grif gebruik van maakte door samen met een vriendje

lekker alle lego uit te gooien op de vloer...;)

Gevolg van deze opruim-uitspatting:

Ietwat spierpijn van het sjouwen,

zere knieën van het op de grond zitten

maar toch wel een Zeer Tevreden Gevoel!

Mán wat voelt dat goed!

Praatje Pot

...kennen jullie dat?

Een praatje over van alles en nog wat-

maar niet echt iets bijzonders.

Zo hebben wij de jaarmarkt weer achter de rug.

Altijd een hele klus om de kraam weer vol te krijgen,

maar ook dit jaar zag het er allemaal heel leuk uit.

de kraam in opbouw

Het was een mooie dag, 

gelukkig geen regen, zoals vorig jaar,

en best leuk verkocht, hoewel het soms lijkt alsof zelfgemaakte

spullen in de stad beter verkopen dan hier op het platteland.

We zijn wel eens in de stad, waar zelfgemaakt weer helemaal hip is heb ik het idee.

Misschien is men hier te nuchter,

(en zelf veel te creatief, dat kan ook natuurlijk:)

Zijn er mensen die ook deze ervaring hebben?

Zelf mocht ik weer schminken,

heerlijk die jaarlijks terugkerende vlindermeisjes

en tijgerjongens...

Het is altijd weer een kunst op zich om die wegdraaiende koppies,

want er is zoveel te zien en het kriebelt ook zo,

zonder al te veel uitlopers te schminken;)

En oh ja, 

we hadden ook een mini-workshop stempel maken!

Vorige week vierden we de verjaardag

van Meneer van Rijswijk.

Hij kreeg een prachtig zacht en fluffy halster,

maar helaas...

een paar maten te groot

en hij kijkt er ook zo droevig bij.

dan maar een melige selfie voor in het plakboek,

en echte ezels-oren bij de koffie natuurlijk!

Buurvrouw-oma heeft weer jonge cavia's

* smelt *

Dat past gewoon nog op 1 hand,

zo schattig.

En van kroelen met cavia's word je helemaal rustig wist je dat?

Vandaag is de herfst officieel begonnen,

en nu al te merken aan de regen die op het platte dak tikt

met zo nu en dan een harde knal van de laatste kastanjes die uit de boom ploffen.

De afgelopen week was nog zo mooi,

ik heb genoten van het buiten-zijn.

Heerlijke fietstochten gemaakt in mijn uppie,

zo mooi en stil dat herfst-landschap...

zomaar midden-in de polder bolchrysanten te koop

Regelmatig heb ik muziek aan op de fiets,

vooral op de lange stukken saai fietspad is dat fijn, het trapt zo lekker door.

Maar op dagen als deze zet ik het ook vaak uit om alles te horen,

 in dit geval dus de stilte; geen geluiden van verkeer of wind

maar alleen de natuur, heerlijk!

Dit lijkt wel een heel heideveld,

en dat midden in de Flakkeese polder.

groen-met-groen-ertussen...

De morgenzon, met fietsers in de verte

water

overal water,

niet vreemd als je op een eiland woont natuurlijk

prachtige lichtinval

zo zie je het alleen in de herfstmaanden volgens mij

genoten dus, van het mooie weer,

en hoewel het nu regent, komen er vast nog wel meer mooie dagen deze herfst!

Fijne week allemaal!

En oh ja...

het kinderschortje op de eerste foto is nog niet verkocht dus...

Blije dingen

Sjonge.. verzuchtte ik op zondagavond,

nou ben ik dus morgenochtend voor het eerst in zeven weken

weer es alléén thuis!

En in gedachten vulde ik de dag al op met bezigheden en misschien

nog wel even tijd voor meer dan dat alleen..

"..eh nou mam,"

antwoordde dochter met pretgezicht,

"...ik ben de eerste drie uren vrij dussss.."

Ha ha, grappig

en gezellig toch,

die structuur die komt nog vast wel es hoor,

ergens half herfst ofzo;)

Ondertussen geniet ik naast alle bezigheden

en verplichtingen ontzettend van alles dat buiten gebeurd

allemaal blije dingen...

Van die prachtige dagen bijvoorbeeld,

gewoon kadootjes in de nazomerzon...

Kijk es wat houthakker heeft gemaakt,

een prachtige zithoek van steigerhout

heerlijk relaxen zo..

stil is het buiten,

de zon staat laag, geeft altijd zo'n bijzondere lichtinval, mooi!

Ook leuk en verrassend,

de spinnenraggen waar je doorheen loopt

Mijn nieuwe fiets!

En om maar in het duivenverhaal van voor de vakantie te blijven:

sinds kort hebben we een huisduif!

Hij landde ergens op een zondag op het erf,

bleef maar wat rondscharrelen

en vanaf het moment dat ie wat voer kreeg toegeworpen

is hij maar gebleven..

geef em es ongelijk...

Zo nu en dan moet ie vliegen voor zijn leven;

hond heeft het namelijk niet zo op vreemdelingen op zijn erf.

Nu hij in de gaten heeft dat de duif een blijvertje is

lijkt het een soort spelletje te worden

Gisteren heel de dag geen duif te bekennen,

overal gezocht maar nee hoor...

Ook geen hoopje veren, dus zelf nog hoop gehouden.

En jawel,

vanmorgen uit mijn werk:

daar zat ie weer!

grappig toch!