Vanmorgen zag ik tijdens mijn rondje
hardlopen zoals altijd weer zoveel moois in de polder.
Hoewel vaak hetzelfde rondje
is het toch iedere keer weer anders...
Zo zag ik vanmorgen een grote roofvogel
stil in de lucht "biddend" voor zijn eten.
Boven de sloot hing hij, en ik vermoed
dat de moedereend opgelucht ademhaalde
toen ik voorbijkwam en de vogel 'm smeerde...
Tot twee keer toe zag ik een haas,
verstijfd van schrik, want ik en de hond....
heel stilletjes met zijn oren in zijn nek bleef hij,
of misschien was het een zij
wachten tot de kust weer veilig was.
En ik dacht aan dat liedje, van die haasjes
in dat groene knollenland.
Vond ik altijd zo zielig...
Nou niks geen haas-JE
Mieters, wat zijn die beesten groot zeg!
enookgeenknollenlandtrouwens...
Zo mooi was het, dat ik bij thuiskomst
de auto en camera pakte om het rondje nog eens te doen.
Geen roofvogels of hazen meer te zien natuurlijk...
Wel mooie doorkijkjes
grote molshopen
de gewone paardenbloem
een berm die enkel nog wacht op een paar dagen zon
en natuurlijk de tulpen
Mijn mooie poldertje,
denk ik vaak...
maar 't is natuurlijk ook zijn polder
en die van hun....
Héé,
ziejijwatikzie??
toch nog een haas!
