Hoofdschuddend keek hij me aan
toen we met twee tassen volgeladen uit de auto stapten..
Een van de laatste rommelmarkten van het jaar
denk ik, want het zal toch een kèèrtje stoppen?
dus ik kon het niet laten.
Hoofdschuddend dus,
omdat ie nog altijd ziet dat er hier meer naar binnengesleept wordt
dan naar buiten
hoofdschudden deed ik ook, diezelfde morgen,
toen ik uit mijn werk kwam en zag dat er weer iets gestort was...
nee, niet op de bankrekening;
en je bent een houthakker, of je bent het niet..
dus, hij zagen,
en wij naar de rommel
een drukke, warme bedoening..
maar wel leuk:
Het snuffelen, zoeken en ontdekken tussen de rommel,
beheerst blijven als een ander net iets leuks voor je neus wegpakt,
gretigheid in je blik verbergen
en kunstig manouvreren tussen grijpgrage-mede-rommelmarkt-addicts
met-tas-in-hand, spullen-onder-je-armen en kleuter-aan-je-rokken
is steeds weer een uitdaging...
jongste had het zwaar..
trok me mee, zeurde om speelgoed, snoep en hamburgers
vond leuke speeltjes
trok nog harder
en riep uiteindelijk temidden van alle drukte:
"jullie pletten me helemaal!"
Van een hele lieve begripvolle mevrouw àchter de rommelkraam
mocht hij onder de tafels door aan haar kant komen staan
alwaar hij op de eerste rang, de leukste speledingetjes uit kon zoeken..
eerlijk betaald van zijn eigen zakgeld
"ach.." zei ze glimlachend,
terwijl ze over zijn krullenbol aaide,
"hij heeft zijn gezicht mee hè.."
kijk..
dit is o.a. wat hij kocht,
voor in de zandbak
houthakker zit nog steeds met zijn hoofd te schudden...
;-)