Weer..LOL!

Oké,

nog 1 keertje over het weer dan..

dit is 'm,

de boom die omviel zondagavond

(omdat ie rot was vanbinnen, dat had hij al zovaak gezegd...de houthakker

jahaa..nu weten we het wel hoor..)

de kastanjes waren gelijk een stukje dichterbij

hoewel,

na al die wind waren er al zat op de grond terecht gekomen,

maar nog een beetje te vroeg,

er zit nog geen kleurtje aan..

wel apart zo, de krabbenpootjes van een paar weken geleden

liggen nu tussen de eikeltjes en kastanjes!

leuke oogst..

over oogsten gesproken,

er is nog meer te halen hier in de tuin,

en deze heb ik in de polder opgeraapt,

allemaal van de boom gewaaid..

kijk, en bij buurvrouw-oma staan nog mooie bramen!

hier kan ik niet omheen als ik het poortje doorga,

wat een kanjer is het al!

..en ondeugend!

maar daarover later..

eenmaal binnen gaan we es even aan de slag

met de gekleurde fineliners die ik bij Blokker kocht:

dochter kan er ook wat van,

deze tekst zingen ze hier wel es, dus jongste hoort dat ook

en tot grote hilariteit van de anderen zong hij het laatst ietsje anders:

I believe I can flie,

I believe I can touch the guy...

Ja, dan moet je ze horen, die pubers

echt LOL vinden ze dat..

Over lol gesproken,

dit vind ík nou humor..

ik las 'm pas hier op www

en iedere keer als ik de honing zie staan

moet ik weer lachen..

LOL toch?

weer..

Terwijl de regen hier op het platte dak raast,

onze kleren nog hangen te drogen

van de wandeling van vanmiddag,

(ik zei nog zo; om tien over zes wordt het droog zegt buienradar,

maar nee hoor, om half vijf moest er gewandeld worden..)

en de omgevallen kastanjeboom in de wei ligt te wachten

om kleingezaagd te worden door houthakker...

(en ik wilde maar niet geloven dat die boom rot was vanbinnen..

jaaahaa, houthakker, je had gelijk ;)

....zoek ik naar de positieve kanten van het weer...

en al die nattigheid..

oké dan..

als het weer een beetje is opgeklaard,

kun je mooie foto's maken..

nu maar gauw onder de wol,

dáár is het weer voor..

waar ben je?

Al bladerend door mijn mappen vol foto's

denk ik aan de zomers van vroeger,

waren ze écht zo warm,

 en duurden ze écht zo eindeloos lang?

of is dat mijn verbeelding...

dit weet ik wel;

geuren en geluiden

roepen herinneringen op

aan die mooie lange zomers..

Heel bijzonder hoe een bepaalde geur

je ineens terug kan brengen

naar je jeugd

soms kunnen foto's dat ook

foto's van eindeloos lange dijken vol met schapen

waar we fietsten om bij het water te komen

van paardenneuzen,

dat luchtje...mmmm..

van akkers vol met graan en gerst

van hooi en stro,

ruik je het?

van zonnebloemen

en van allebei...

...zomer..(van vroeger)

waar ben je gebleven?

Bloemen en vlinders

Kijk..
daar zat ik..
lekker te genieten;
koffie, de landleven en een zonnetje
wat wil een mens nog meer?


de tekst hierboven is net een bootje, zie ik nu ;-)

en ik zag dat mijn inspiratieboek al lekker bol staat..

de laatste tijd weer heerlijk bezig geweest

deze maakte ik op een ondergrond van scrappapier met oude ansichten

 

beetje verf erover,

tekst verzonnen

letters uit een krant geknipt, geverfd, geplakt en "beschaduwd"

andere letters gestempeld

en bloemen plus vlinders erop getekend en geverfd

't is voor wie het wil zien;

de bloemen en de vlinders in je leven..

je kunt het letterlijk opvatten,

maar ook anders...

heb jij ze al gevonden,

je bloemen en je vlinders?

oordopjes..

Muziek onder het lopen? Nee dank u, voorlopig even niet...

Dat kwam zo..

Aangemoedigd door het enthousiasme van een familielid dat hier met ipod fris en blozend aan kwam rennen

en de post van Nicole op haar blog "ren mama, ren"

besloot ik me er  nog maar es een keer aan te wagen.:.

muziek tijdens het hardlopen

Want ja, hoe mooi de polder ook is, en hoe goed het ook gaat, soms heeft een mens weles wat extra stimulans nodig om, zeg maar, zijn ding te doen.
ik moet immers nog heel vaak het beruchte drempeltje over om mezelf tot rennen te krijgen
en aan het rennen te houden..

en kan per slot van rekening toch niet "yes I can" blijven roepen...

dussss...

Dochter snorde haar allerschattigste meisjes-empeedrietje-met-roze-oordopjes voor me op en stelde hem, heel lief, zo voor me in

dat ik alleen nog maar op "play" hoefde te drukken.

In flitsend sporttenue en vol goede moed stapte ik de deur uit met hond-aan-riem aan mijn zijde.

|Boven aan de dijk gekomen, realiseerde ik me dat het apparaatje ook een plekje moest hebben..

En aangezien de gestroomlijnde combinatie
van mijn capri-plus-shirt geen zakken bevatte,

besloot ik weifelend dat er maar 1 ding op zat..

schichtig omkijkend zette ik het ding op "play", installeerde ik de dopjes in mijn oren en stopte ik hem tussen mijn sportbeha

een mens moet wat..

Op zo'n 25 meter viel het linker-oordopje uit mijn oor

Na 35 meter het rechter..

Al rennend propte ik de dopjes terug en groette een passerende fietser,
 die opmerkelijk vreemd naar me keek..

Een blik naar beneden was voldoende om te zien dat de Empeedrie wel heel opvallend vooruit stak..

Na de tweede installatie verliep de volgende 750 meter zonder problemen en ik zong naar hartelust mee
met  "the winner takes it all"...

toen begonnen de snoertjes weer te trekken en

 plop, plop, daar schoot het ene na het andere dopje weer uit mijn oren..

Was het de anatomie van mijn oor, het gehalte aan smeer of waren de dopjes niet goed?

Zachtjes aan begon ik geirriteerd te raken..

Net toen alles weer zat besloot hond rechtsaf te slaan waar we linksaf moesten, richting andere hond plus baas.

grrr..~pot%)jan":$/&3;

Hup, oordopjes weer uit, en erachteraan gesprint..

Ik moest toch immers ook horen wat ik tegen hond riep...

De volgende drie-en-een-halve-kilometer verliep zoals hierboven beschreven, en hoewel ik af en toe best

leuke muziek hoorde heb ik resoluut op 500 meter van huis de oordopjes verwijderd, om nog even te genieten van de wind in mijn oren, het getrippel van hond achter me en mijn eigen voetstappen...

maar toegegeven...

ik heb niet gemerkt dat ik aan het lopen was,

geen tijd voor gehad

:-)

wauw..

Vanavond, onderweg naar huis, zomaar even snel

uit de auto gestapt

en de dijk opgelopen

een poosje geleden zagen we 's avonds

ook zo'n prachtige zonsondergang,

de boeren waren bezig met grote machines op het land;

graan dorsen,

grote stuifwolken achter de combines

en daarachter de zon die onderging in alle kleurtinten rood

en ik had mijn fototoestel niet bij me,

wat een kwelling...

dat overkomt me niet nog een keer dacht ik toen..

de buitendijk...

leuk detail:

morgenochtend passeren hier de lopers

die meedoen aan de omloop van Goeree Overflakkee:

110 kilometer rond het eiland lopen in 24 uur..

mij niet gezien..

alleen die nacht al, die je overslaat..brrr

echt knap!

mijn houthakker heeft 'm wel es uitgelopen!

vraag niet hoe hij eruitzag toen ie thuiskwam

maar hij deed het wel, de bikkel!

we gaan nu maar gewoon naar huis,

en naar bed..

vooruit, nog eentje dan, vanuit de auto

wauw!